|| आदि शंकराचार्य विरचित एकश्लोकी गणेश स्तवन ||
गलद्दानगंण्डं मिलद्भृङखंण्डं |
चलच्चारुशुण्डं जगत्राणशौण्डं ||
लसद्दंतकाण्डं विपद्भंङचण्डं |
शिवप्रेमपिण्डं भजेवक्रतुंण्डं ||
ज्याच्या गंडस्थलातून दानोदक स्त्रवत आहे, (दानोदक म्हणजे हत्तीच्या गंडस्थळातून पाझरणारा द्रव)
त्या दानोदकाच्या सुगंधाने आकृष्ट झालेले भ्रमरांचे समुदाय ज्याच्या गंडस्थलाभोवती गुंजारव करत आहेत,
ज्याची सुंदर सोंड इकडून तिकडे आणि तिकडून इकडे अशी सारखी हलते आहे, जो जगाचे संरक्षण
करण्यामध्ये कुशल आहे, सोंडेच्या दोन्ही बाजूंना ज्याचे दात शोभत आहेत, भक्तजनांच्या विघ्नांचा नाश
करण्यास जो पूर्ण समर्थ आहे व जो शंकराचे मूर्तिमंत प्रेमच आहे, त्या वक्रतुंडाला – श्रीगजाननाला मी
प्रेमाने भजतो आहे. वक्र म्हणजे वाकडे, दुष्ट प्रवृत्तीचे लोक, त्यांना तुंडयति म्हणजे तुडवितो, नष्ट करतो,
म्हणून गजाननाला वक्रतुंड म्हणतात. त्या वक्रतुंडाला मी नमन करतो.
No comments:
Post a Comment